Czy poniższe doniesienia staną się zachętą dla palaczy by zerwać z nałogiem? Należy pamiętać, że zaprzestanie palenia staje się momentem przełomowym w życiu palacza. W organizmie rozpoczyna się proces zdrowienia, spada ryzyko chorób serca oraz chorób nowotworowych.
Ostatnie doniesienia naukowców z University of Bristol powinny zainteresować wszystkich palaczy.
Jak dowiedziono każdy papieros skraca życie palacza o 11 minut. Co to oznacza dla osób, które dziennie wypalają całą paczkę? Jak łatwo obliczyć- pozbawia to ich 3 godzin 40 minut. Idąc dalej tym tropem- siedem paczek tygodniowo- jest równoznaczne ze skróceniem życia o jeden dzień. Wyliczeń tych dokonano w oparciu o ocenę tempa umieralności 34.000 grupy mężczyzn powyżej 40 r.ż.. W badaniu uwzględniano wiek, kiedy rozpoczęto palenie oraz ilość dziennie wypalanych papierosów. Badania dowiodły, że palacze w porównaniu z osobami niepalącymi uzyskują wiek życia krótszy średnio o 6.5 roku.
Obserwowany po II wojnie światowej szybki wzrost konsumpcji tytoniu w Polsce spowodował nasilenie epidemii chorób odtytoniowych, głównie nowotworów złośliwych i chorób układu krążenia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że ok. 42% wszystkich przedwczesnych (przed 70. r.ż.) zgonów u mężczyzn i 10% u kobiet wynikało w tym czasie z palenia. Co roku na choroby odtytoniowe umierało ok. 70 tys. Polaków, w tym 50 tys. przedwcześnie. Epidemia schorzeń odtytoniowych przyczyniła się do skrócenia o parę lat oczekiwanej długości życia polskich mężczyzn oraz do zahamowania przyrostu tego wskaźnika u kobiet. Szansa dożycia przez 15-letniego chłopca 60. r.ż. była w Polsce w 1990 r. nie tylko 2-krotnie mniejsza niż w krajach wysokorozwiniętych, ale także mniejsza niż w krajach Ameryki Łacińskiej, Chinach, a nawet Indiach. WHO i Bank Światowy ostrzegły, że zjawiska te zagrażają społeczno-ekonomicznemu rozwojowi Polski.
Ostatnia dekada minionego wieku uwidoczniła spadek częstości codziennego palenia - u mężczyzn pow. 20 r. ż. z ok. 65% w 1982 r. do ok. 46% pod koniec lat 90., u kobiet odpowiednio z ok. 31% do ok. 25%. Odsetek nigdy niepalących dorosłych mężczyzn, wynoszący w latach 70. ok. 10%-15%, pod koniec lat 90. zwiększył się do 29%. Porównania międzynarodowe wskazują, że gotowość polskich dorosłych palaczy do zerwania z nałogiem (ok. 70%) należy do najwyższych w Europie. Odsetek palących lekarzy, wynoszący w latach 80. u mężczyzn 30% a u kobiet 20%, obecnie w niektórych grupach społeczno-zawodowych (np. u internistek w wieku do 30. r.ż. -5%) zmniejszył się do poziomu standardów światowych (2-5% w USA, 5-7% w Wlk. Brytanii).
Niestety pierwsza dekada XXI wieku przyniosła ponowny wzrost konsumpcji wyrobów tytoniowych, który widoczny jest szczególnie wśród młodzieży w wieku 12 - 18 lat.