Rak prostaty jest złośliwą odmianą nowotworu atakującą zazwyczaj mężczyzn powyżej 45 roku życia. Najpierw rozwija się w obwodowej części gruczołu - guz pozostaje w obrębie torebki, z czasem jednak rozrasta się, przerasta ją i nacieka na okoliczne struktury. Rozsiew może także następować przez oddzielenie się pojedynczych komórek nowotworowych, które, przedostają się do chłonki i dają początek ogniskom przerzutowym. Jeszcze inna droga wiedzie przez krew - zwykle do kości kręgosłupa i miednicy.
Lekarz podejrzewa raka, gdy badaniem stwierdza obecność twardego guzka gruczołu krokowego lub jeśli cały gruczoł jest twardy, a jego kształt nieregularny. Niestety bardzo małych guzów nie da się wyczuć. Wcześnie zdiagnozowany nowotwór prostaty jest zatem całkowicie uleczalny.
Innymi chorobami prostaty są stany zapalne i łagodny rozrost tego narządu.
Czynniki ryzyka
Na choroby te najczęściej narażeni są mężczyźni, którzy maja predyspozycje dziedziczne, spożywają nadmierną ilość ostrych przypraw, pokarmów obfitych w tłuszcz, białko, i cholesterol, natomiast ubogich w warzywa i owoce. Innymi czynnikami mogącymi wywołać problemy zdrowotne są: nadużywanie alkoholu, siedzący tryb życia, stres, ciągłe napięcia nerwowe.
Objawy
Rak prostaty we wczesnej fazie nie powoduje żadnych dolegliwości. Dopiero jego zaawansowany typ stwarza problemy takie jak: częste oddawanie moczu w dzień i w nocy, parcia moczu typu naglącego, zaleganie moczu w pęcherzu lub też całkowite jego zatrzymanie. Są to najczęstsze objawy ( mające również duży wpływ na pożycie seksualne ) tej choroby, którym mogą towarzyszyć również bóle.
Profilaktyka i leczenie
Diagnostyka nowotworu prostaty składa się z kilku elementów, stosowanych przez lekarzy w zależności od stanu pacjenta. Podstawowym badaniami umożliwiającym zdiagnozowanie badanego są:
- badanie per rectum (przez odbyt) jest prowadzone przez lekarza urologa - przy pomocy tej metody można prosto i bezboleśnie dotrzeć do gruczołu i sprawdzić, czy na jego torebce nie ma grudek/stwardnień, które mogą świadczyć o rozwoju choroby;
- biopsja gruczołu krokowego przy użyciu cienkiej igły wprowadzanej przez odbytnicę, pobiera się kilka próbek tkanki gruczołu krokowego, którą następnie bada się pod mikroskopem;
- ultrasonografia przezodbytnicza polega na ocenie gruczołu krokowego przy użyciu sondy USG włożonej do odbytnicy;
- pomiar stężenia PSA (specyficzny antygen sterczowy) we krwi.
Choć niewątpliwe jest, że wyżej opisane zabiegi sprawiają, iż mężczyźni mogą nie czuć się podczas nich komfortowo, jednak w rzeczywistości nie wygląda to tak groźnie i nie jest bolesne.