Anorgazmia to, mówiąc najprościej, brak orgazmu u kobiety zarówno w trakcie współżycia, jak i prób samopobudzania czy różnych usiłowań ze strony partnera w celu doprowadzenia do orgazmu. Jest to jedno z najczęściej spotykanych zaburzeń u kobiet, występuje u około 30-80% populacji, aczkolwiek obecnie zauważa się wyraźną poprawę w wyniku wzrostu poziomu uświadomienia seksualnego, kultury współżycia i korzystania z możliwości leczenia.
W piśmiennictwie do czynników determinujących orgazm u kobiety zalicza się:
- optymalny poziom androgenów,
- reaktywności układu nerwowego i napięcia mięśnia łonowo-guzicznego,
- doświadczenia masturbacyjne,
- wiek inicjacji seksualnej do 18 lat,
- czas trwania pieszczot wstępnych powyżej 15 minut, a stosunku - ponad 10 minut,
- osobowość kobiety (ekstrawertyzm, optymizm),
- wyższy poziom uświadomienia, wykształcenia i wyobraźni seksualnej kobiety,
- udany związek uczuciowy,
- pozytywne wzorce więzi uczuciowych i seksualnych wyniesione ze środowiska rodzinnego.
Anorgazmia może być zarówno objawem występującym w przebiegu różnych chorób, reakcją sytuacyjną, jak i samodzielnym zespołem - w tym ostatnim przypadku najczęściej przechodzi w oziębłość płciowa. Przyczyn anorgazmii jest niemało, wiele z nich stanowi odwrócenie wyżej opisanego indeksu czynników sprzyjających powstawaniu orgazmu u kobiet.
Do typowych przyczyn anorgazmii zalicza się:
nerwice, depresje, zaburzenia hormonalne, choroby somatyczne, wpływ leków, zaburzenia seksualne u partnera, stresy, związki pozamałżeńskie, zaburzenia więzi uczuciowej z partnerem.
Cechy partnera sprzyjające powstaniu anorgazmii:
"mężczyzna reprezentujący środowisko mało stymulujące intelektualnie, wykonujący pracę fizyczną (nawet w przypadku analogicznej pozycji zawodowej partnerki), nieżyczliwy i dominujący, zdradzający różnego rodzaju trudności w funkcjonowaniu seksualnym, pozostający w słabej komunikacji i słabym związku emocjonalnym z partnerką, nie spełniający jej oczekiwań, wchodzący z nią w konflikty na tle współżycia seksualnego i rywalizujący o pozycję w związku".
Na podstawie badań przyczyny anorgazmii można uszeregować w następującej kolejności:
grupa czynników psychogennych (braki w uświadomieniu seksualnym i w kulturze współżycia, czynniki diadyczne, cechy osobowościowe, np. silna potrzeba dominacji, neurotyzm), grupa czynników organicznych (dyskretne w przebiegu zespoły podwzgórzowe, zmęczenie fizyczne, zaburzenia w miednicy prowadzące do osłabienia reaktywności seksualnej).