Intymność

Ekshibicjonizm

Ekshibicjonizm

Sprawa teoretycznie prosta. Niby każdy wie czym jest ekshibicjonizm a jednak często się zdarza, że używamy tego pojęcia błędnie. Powodów może być wiele, ale nie o nie dzisiaj chodzi. Przejdźmy zatem do rzeczy. Czym jest ekshibicjonizm? Czy jest groźny? Kogo dotyka? Czy jest to poważne zboczenie, czy tylko niegroźny odjazd?

 

Ekshibicjonizm to inaczej wystawiactwo lub obnażalstwo. Oznacza osiąganie satysfakcji płciowej poprzez publiczne, zaskakujące obnażanie własnych narządów płciowych wobec anonimowych osób przeciwnej płci.

Najczęściej ekshibicjoniści są niegroźni, gdyż rzadko próbują stosować przemoc w celu odbycia stosunku, mimo, że podczas obnażania się mogą to proponować.

Podstawową motywacją tych osób jest przestraszenie obserwatora, wiążące się z wywołanym zainteresowaniem oraz fascynacją.

Im silniejsza jest reakcja u obserwatora, tym większą sprawia rozkosz. Wynika to ze skrytego życzenia, by wzbudzić tak silne podniecenie w kobiecie, by sama dążyła do kontaktu seksualnego lub też wspominała to zdarzenie z dużym napięciem emocjonalnym. Tego typu reakcje wzmacniają zachowania ekshibicjonistyczne. Rekcja obojętności budzi rozczarowanie i zmniejsza motywację tych osób do obnażania się.

Ekshibicjonizm należy do dość często występujących parafilii. Spotyka się go niemal wyłącznie u mężczyzn, głównie młodych. Najczęściej wynika z nieśmiałości, kompleksów i lęku wobec kobiet, rzadziej towarzyszy chorobom psychicznym.

A jeśli już użyliśmy pojęcia parafilia to należy informację uzupełnić o jego wyjaśnienie. Dawniej określano w ten sposób zboczenie seksualne. Parafilia to dominująca u danej osoby forma zaspokajania popędu płciowego w sposób nietypowy dla danej kultury pod względem przedmiotu popędu (np. zoofilia), formy jego realizowania (np. masochizm) bądź używanych środków, niezbędnych warunków dodatkowych (np. retifizm).

Może być też wyrazem zakłócenia typowego rozwoju psychoseksualnego, objawem chorób psychicznych, formą ucieczki od budzących lęk kontaktów z płcią przeciwną, a także postacią zastępczego zaspokajania potrzeb seksualnych w specyficznych warunkach. Istnieje około 60 parafilii, lecz w populacji nie są często spotykane. Budzą one z reguły zainteresowanie sensacyjne, rygorystyczne i karzące postawy otoczenia, rzadziej traktowane są jako choroby, które można leczyć. O wiele częściej występują u mężczyzn. I tu też znajduje się, rzeczony wcześniej, ekshibicjonizm.