AIDS, pochwica bakteryjna, kandydoza, chlamydia i nlegonokokowe zapalenie pęcherza, opryszczka narządów płciowych, klykcina kończysta (HPV), rzeżączka, liszaje tonowe, syfilis, rzęsistkowica i inne przyjemności. Co możemy zrobić, by zapobiec zarażeniu się HIV i innymi chorobami wenerycznymi? Wbrew pozorom - sporo.
1. Nie łudźmy się, że choroby te są niegroźne i że nas nie dotyczy niebezpieczeństwo. Wielu ludzi ucieka od myśli o AIDS i chorobach wenerycznych, a zaczyna się nad nimi zastanawiać dopiero, gdy dochodzi do kontaktu seksualnego. Niemniej jednak pierwsza zasada zapobiegania to zasada psychologiczna - nie ignoruj tych chorób i nie myśl, że ciebie one nie dotyczą.
2. Zachowujmy abstynencję seksualną. Jednym ze sposobów zapobiegania chorobom, o których tu mowa, jest powstrzymywanie się od kontaktów seksualnych. Oczywiście wiele osób zachowujących abstynencję nie przestaje poszukiwać Pana Właściwego czy Pani Właściwej. Tak więc ostatecznie stają w obliczu ryzyka zarażenia się przez kontakt seksualny.
Co właściwie oznacza pojęcie abstynencji seksualnej. Czy oznacza unikania stosunków seksualnych (tak), czy wszelkiej aktywności seksualnej z udziałem innych osób (niekoniecznie)? Całowanie i pieszczoty, nawet zakończone orgazmem (ale bez wchodzenia w kontakt z nasieniem bądź wydzielinami pochwy), są na ogół uważane za bezpieczne z punktu widzenia ryzyka zarażenia się HIV. Jednak całowanie się może prowadzić do zarażenia się opryszczką ust (jak przy niektórych przeziębieniach) i niektórymi chorobami wenerycznymi o podłożu bakteryjnym.
3. Utrzymywanie monogamicznych stosunków seksualnych z niezarażoną osobą. Monogamiczne kontakty z niezarażoną osobą zapewniają bezpieczeństwo. Problem polega oczywiście na tym, jak dalece możemy być pewni, że nasz partner pozostaje monogamiczny i niezarażony.
4. Selektywność. Wchodźmy w kontakty seksualne tylko z dobrze znanymi osobami. Zastanawiajmy się nad tym, czy zachowują się one w sposób podnoszący szansę zarażenia się (i nas) taką chorobą.
5. Przyglądanie się narządom płciowym partnerów. Osoby dotknięte chorobami wenerycznymi mają często szereg objawów. Zbadanie podczas pieszczot, czy partner/partnerka nie ma na narządach płciowych ranek, wysięków, wyprysków, wrzodów czy liszajów może nas uchronić przed niebezpieczeństwem.
6. Mycie własnych narządów płciowych przed i po stosunku. Mycie się przed pomaga uchronić naszych partnerów. Mycie się bezpośrednio po pomaga usunąć bakterie.
7. Używanie spermicydów. Wiele spermicydów (chemicznych środków plemnikobójczych) zabija HIV i inne organizmy przenoszące niektóre z chorób wenerycznych. Sprawdź w aptece.
8. Używanie prezerwatyw. Gumowe prezerwatywy (ale nie sporządzone z tkanek zwierzęcych) chronią kobietę przed przedostaniem się nasienia zarażonego HIV do jej pochwy, mężczyznę zaś przed wydzielinami z zarażonej pochwy. Prezerwatywy zapobiegają także zarażeniu bakteryjnymi chorobami wenerycznymi.
9. W wypadku obaw, że było się w przeszłości narażonym na HIV czy inny rodzaj zarazków, należy o tym porozmawiać z lekarzem. Wczesne leczenie jest zwykle znacznie skuteczniejsze od późnego, a nawet może zapobiec zarażeniu.
10. W razie wątpliwości - STOP. Jeżeli nie mamy pewności, czy dany kontakt seksualny jest bezpieczny, najmądrzej jest go zaprzestać. Zastanowić się, porozmawiać z ekspertem.
Jak się nad tym przez chwilę zastanowić, punkt dziesiąty zawiera pewną dobrą zasadę ogólną. W razie wątpliwości zatrzymaj się i myśl. Niezależnie od tego, czy idzie o bezpieczny seks, czy o wybrany kierunek studiów lub inwestycję finansową. W życiu seksualnym, podobnie jak w życiu w ogóle, zatrzymanie się w razie wątpliwości może się opłacić na wiele, wiele różnych sposobów.