Endodoncja - to dział stomatologii zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem miazgi zęba oraz chorób tkanek okołowierzchołkowych. Zabieg leczenia kanałowego najczęściej stosuje się w przypadku głębokiej próchnicy zęba, jednak samych wskazań do jego przeprowadzenia jest znacznie więcej.
Leczenie kanałowe polega na usunięciu z komory zęba, oraz kanałów zainfekowanej tkanki. Po przepłukaniu, poszerzeniu i osuszeniu kanału następuje jego szczelne wypełnienie, które zapobiegnie dostawaniu się do wnętrza zęba bakterii - tłumaczy lekarz stomatolog z kliniki Dental Prestige z Poznania. - Istnieje wiele schorzeń zębów, które wymagają tego typu leczenia - dodaje.
Pierwszym wskazaniem do leczenia kanałowego jest wcześniej wymieniona próchnica. Poddawany jest mu pacjent, u którego próchnica "przebiła" się już przez szkliwo i zębinę, a następnie dotarła i zainfekowała miazgę. Przyczyny występowania próchnicy to najczęściej zła dieta, brak odpowiedniej profilaktyki na co dzień i wizyt kontrolnych u dentysty przynajmniej raz na pół roku. Leczeniu kanałowemu zostaniemy poddani jeżeli w zębie rozwinie się martwica jałowa lub zgorzel. To swojego rodzaju przedłużenie próchnicy - najczęściej występuje w momencie, w którym nawet ostre zapalenie miazgi zostanie przez nas zlekceważone i zaczyna ona ulegać rozkładowi. Zaawansowany i przewlekły stan zapalny prowadzi do zmian w kości tzw. zmian okołowierzchołkowych, powstają torbiele i ropnie. Niesie to ze sobą nie tylko ryzyko utraty zęba, ale także zakażenia tkanek znajdujących się w jego pobliżu. W tym przypadku leczenie przebiega podobnie, jednak dużo więcej czasu poświęca się na płukanie chorego kanału środkami odkażającymi. Często nawet po zabiegu konieczne są dodatkowe wizyty, w trakcie których stomatolog wymienia opatrunki w kanałach.
Wskazaniem do leczenia kanałowego są także wszelkiego rodzaju urazy zęba, w wyniku których doszło do odsłonięcia miazgi. Przykładem mogą być określone przypadki złamania brzegu siecznego zęba, zwichnięcie, pęknięcie lub złamania korzenia. Leczeniu kanałowemu poddaje się osoby starsze, u których wraz z wiekiem następuje obumarcie zęba. Z upływem czasu zwężają się kanały zębowe, natomiast miazga ulega degeneracji - zmniejsza się liczba komórek, a nerwy ulegają zwapnieniu.
Kolejnym ze wskazań jest obumarcie zęba na skutek obecności dużego i nieszczelnego wypełnienia. - Nawet po poprawnie przeprowadzonym leczeniu i wypełnieniu zęba nie mamy dożywotniej gwarancji. Szkliwo z wiekiem ulega starciu, powstaje mikroszczelina tworząca „wrota” dla bakterii. Z tego powodu wypełnienie powinno być kontrolowane przez stomatologa i co kilka lat wymienione na nowe, estetyczne i szczelne - zaznaczają stomatolodzy z Dental Prestige. - Dotyczy to przede wszystkim dużych wypełnień uzupełniających znaczną ilość tkanek zęba. Regularne wizyty kontrolne u stomatologa pozwalają na szybkie wykrycie nowego ubytku czy nieszczelności i zastąpienie go nowym. W taki sposób możemy zachować własne zęby do późnej starości.
Jednym z częstych wskazań do leczenia kanałowego jest także starcie zębów – w wyniku tak zwanego bruksizmu. Jeżeli starcie dotyczy znacznej ilości szkliwa, należy wykonać szynę nagryzową chroniącą zęby przed dalszym ścieraniem. W przypadku bagatelizowania problemu starcie w krótkim czasie zniszczy miękką dentynę, zbliży się do granicy komory zęba powodując ból i konieczność leczenia kanałowego. To schorzenie częściej występuje u osób starszych, jednak zdarzają się także takie przypadki u ludzi młodych - w wyniku nieleczonej wady zgryzu lub erozji szkliwa wskutek częstych wymiotów spowodowanych np. przez chorobę zwaną bulimią.
Reklama