Objawy łagodnego rozrostu stercza są dość charakterystyczne i zwykle skłaniają zaniepokojonego nimi chorego do konsultacji z lekarzem. Dolegliwości odczuwane przez pacjenta mogą mieć charakter przeszkodowy, związany z utrudnieniem odpływu moczu z pęcherza przez powiększony stercz zamykający światło cewki moczowej, lub podrażnieniowy, wtórny do nadreaktywności pęcherza wywołanej przez przeszkodę w odpływie moczu.
Objawy przeszkodowe to przede wszystkim osłabiony strumień moczu, konieczność wyczekiwania na mikcję, wydłużony czas oddawania moczu i uczucie, że pęcherz nie opróżnia się całkowicie. Bardziej niepokojące i przeszkadzające choremu są objawy podrażnieniowe, a szczególnie nagła konieczność oddania moczu (czyli parcia naglące) i nietrzymanie moczu w momencie nagłego parcia, konieczność kilkukrotnego wstawania w nocy w celu opróżnienia pęcherza oraz częstomocz dzienny. Strumień moczu może ulegać osłabieniu wraz z wiekiem pacjenta z uwagi na to, iż mięsień tworzący wypieracz pęcherza moczowego słabnie wtórnie do starzenia się, jak każdy inny w organizmie człowieka.
Jeżeli słabemu strumieniowi moczu towarzyszy znaczne zaleganie moczu po mikcji (powyżej 100 ml), oznacza to, że doszło do zachwiania równowagi w oddawaniu moczu, najczęściej z powodu przeszkody podpęcherzowej i chory wymaga leczenia. Często popełnianym błędem jest ocena zalegania moczu po mikcji przy okazji ultrasonografii jamy brzusznej, gdy chory ma przepełniony pęcherz w czasie oczekiwania na badanie i nie może go opróżnić „na raz" po badaniu. Prowadzi to do przeszacowania objętości zalegającej po mikcji, dlatego ocenę ultrasonograficzną opróżniania pęcherza należy wykonać „z marszu", gdy chory oddaje mocz przy typowej dla siebie objętości wypełnienia pęcherza.
Okazuje się, że nokturia (konieczność oddania moczu 2 lub więcej razy w ciągu nocy) w sposób znaczący wpływa na jakość życia mężczyzn, powodując niewyspanie i obniżenie aktywności dziennej. Dla prawidłowego wypoczynku organizmu są potrzebne co najmniej 4 godziny nieprzerwanego snu, który jest najgłębszy (a tym samym najbardziej regenerujący) w pierwszej połowie nocy. Należy jednak wspomnieć, iż 2/3 mężczyzn po 50. roku życia oddaje mocz raz w ciągu nocy i nie jest to postrzegane jako objaw choroby. Podobnie uciążliwe są parcia naglące i nietrzymanie moczu z parcia, które zwykle ustępują po wdrożeniu leków z grupy alfa-blokerów. Wystąpienie objawów można postrzegać jako zbawienne dla chorego, bo przeszkoda podpęcherzowa (w wyniku łagodnego rozrostu stercza) przebiegająca bezobjawowo (silent prostate) może prowadzić szybko do niewydolności nerek.
Wprawdzie objawy łagodnego rozrostu stercza są dość dobrze znane i rozpoznawalne, nie należy jednak zapominać o tym, iż są takie same, jak w przypadku raka stercza. W związku z tym chory z dolegliwościami ze strony dolnych dróg moczowych wymaga konsultacji urologicznej i różnicowania pomiędzy tymi chorobami. Oprócz tego przyjęto zasadę badań przesiewowych u mężczyzn po 50. roku życia (po 40. - jeżeli rak stercza występował u ojca, dziadka lub brata), polegających na corocznym kontrolowaniu poziomu specyficznego antygenu sterczowego (PSA), badaniu stercza palcem przez odbytnicę. Powinny być one wzbogacone o ultrasonografię układu moczowego oraz badanie ogólne moczu i parametrów nerkowych.
Źródło: PulsMedycyny