Każdego dnia ludzki organizm stawia czoła wielu trudom i znacznemu wysiłkowi. Szczególnie ciężkiej pracy poddany jest układ mięśniowo-szkieletowy, którego nadmierna eksploatacja wraz z upływem lat staje się coraz bardziej widoczna. Mięśnie wykorzystywane są do niemal każdej codziennej czynności, a niektóre z nich, takie jak: noszenie ciężkich toreb czy nieprawidłowo i nadmiernie wykonywane ćwiczenia fizyczne, dodatkowo je nadwyrężają.
Czym są i jak objawiają się nadwyrężenia?
Nadwyrężenie jest urazem ścięgien, które są strukturą stanowiącą przyczep mięśnia do kości. Zbudowane są z tkanki łącznej włóknistej, której głównym składnikiem są włókna kolagenowe. Ścięgno stanowi przedłużenie mięśnia, zatem uraz może obejmować również jego główną część. Dzieje się tak w przypadku wykonywania gwałtownych, niespodziewanych ruchów, np. przy praktykowaniu ćwiczeń bez uprzedniej rozgrzewki czy podnoszeniu ciężkich przedmiotów. Do nadwyrężenia dochodzi również, gdy pewne proste ruchy są powtarzane przez dłuższy czas, a także może być skutkiem niefortunnych upadków. Nadwyrężeniu najczęściej ulegają mięśnie kończyn oraz pleców. Objawia się to:
- bólem uszkodzonego obszaru – samoistnym lub przy poruszaniu,
- zwiększonym uciepleniem,
- zaczerwienieniem,
- obrzękiem,
- drżeniem,
- dysfunkcją mięśni, np. niemożnością stania na uszkodzonej nodze,
- podskórnym krwiakiem, nazywanym powszechnie „siniakiem”.
Należy mieć na uwadze, że nie wszystkie symptomy występują za każdym razem, a niektóre z nich są takie same również w przypadku innych dolegliwości – skręcenia, zwichnięcia czy złamania – różnią się jedynie ich nasileniem.
Leczenie
W przypadku nadwyrężenia mięśnia postępujemy zgodnie z zasadą RICE (ang. Rest, Ice, Compression, Elevation), według której do uszkodzonego mięśnia należy przyłożyć zimny okład, założyć opatrunek uciskowy lub owinąć bolące miejsce bandażem oraz utrzymywać kończynę w podniesionej pozycji, np. na poduszce. Wszystkie te działania, które powinny być wdrożone zaraz po wystąpieniu urazu, mają zapobiegać wystąpieniu obrzęku i opuchnięciu kończyny. Pierwsza część tej zasady mówi o odpoczynku i ograniczeniu wykonywania zbędnych ruchów nadwyrężoną grupą mięśni. W momencie stosowania zimnego okładu należy pamiętać, że lód nie może mieć bezpośredniego kontaktu ze skórą, a powinien być owinięty kawałkiem materiału, aby uniknąć jej odmrożenia i uszkodzenia. Nie należy także przykładać lodu zbyt długo, maksymalnie do trzydziestu minut. Mimo zastosowania się do wyżej wymienionych zasad, ból może się przedłużać lub w dalszym ciągu być zbyt uciążliwym dla poszkodowanego. Ulgę w bólu przyniesie zastosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Skuteczny w leczeniu bólu mięśniowo-szkieletowego może być np. deksketoprofen, który szybko działa przeciwbólowo ból i zwalcza stan zapalny.
Przed użyciem każdego leku należy zapoznać się z ulotką zawierającą wskazania i przeciwwskazania, dawkowanie oraz inne informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego lub skonsultować się zakup leku z farmaceutą. Jeżeli dolegliwości bólowe nasilają się lub nie ustępują przez dłuższy czas, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu, który określi dalsze postępowanie oraz zleci odpowiednie badania w celu wykluczenia bądź potwierdzenia innych schorzeń mających podobny przebieg.
Artykuł zewnętrzny